Faldbakken i fin form

Spenstig krimgåte om hat og hemn

Denne artikkelen er over 13 år gammel

Overbetjent Jonfinn Valmann er ikkje den mest markante politietterforskaren i norsk krim, til det er han utstyrt med for få karakteristiske trekk. Drapsgå­tene som Faldbakken let han løyse, er likevel fascinerande nok, takka vere originale vriar på intrigen og språkleg driv.

«Senskade» hentar som så mange av Faldbakkens bø­ker konfliktstoffet sitt frå den vanskelege intimsfæ­ren. Vi mø­ter erotikk på avvegar og kjærleik som blir til hat. For Valmann og kollegaene hans ser det ikkje så vanske— leg ut i førstninga, for kvinna som blir funnen død i sitt eige hus på Hamar, har ein eksmann som er ein notorisk mishandlar.

Problemet er at han er i Trondheim då drapet skjer. Ein mistenkjeleg venn har ho også, men han har alibi, han med. Det er ikkje så enkelt likevel. Enkle er heller ikkje personane, dei gøymer på gamle løyndommar, og dei lever liv som dei berre motvillig vil la politiet få innsyn i. At menneske ofte er noko anna enn dei ønskjer å vere, blir illustrert både på den eine og den andre må­ten.

Som den drivne forteljaren Faldbakken er, veit han å halde tilbake informasjon når det trengst, og å kaste inn nye moment som pirrar og forvirrar når vi minst ventar det. Forteljinga er svært rik på dialogar, og for denne lesaren er replikkane det beste i boka. Dei er aldri slappe eller likegyldige, dei er ein viktig del av personteikninga, og dei formidlar ofte ein befriande humor. Det siste kan kome vel med, for emnet for denne boka er alt anna enn lysteleg.

Sjølv om handlinga går for seg i den høgst verkelege byen Hamar, legg ikkje Faldbakken særleg vekt på å lage miljø­skildringar for dei lokalkjende. Heller ikkje personskildringane er særleg utbroderte. Dette gjer at Jonfinn Valmann blir stå­ande som ein litt preglaus helt, ein vi gjerne skulle visst noko meir om. Han har ein sambuar som han elskar, og han let seg ikkje vippe av pinnen sjølv når han går på bar, men kva skjuler seg elles bak den sympatiske fasaden? Om noko manglar her, skal forfattaren i alle fall ha ros for at han ikkje har skapt ein til av desse Phil Marlowe-kloningane.

AUDUN SJØSTRAND

Er du enig med vår anmelder? Si din mening her: