Lite fargespel på høgresida

Seks bergensparti greidde ikkje å nominere éin einaste person med minoritetsbakgrunn til sikker plass. Korleis kom vi hit?

Jens Kihl

Kommentator

Å lese seg gjennom nominasjonslistene for haustens val i Bergen, er som å bla seg gjennom ei bygdebok for Hardanger. Det går i gode, vestlandske gardsnamn, kombinert med ein og annan Larsen og Persen.

Nokre velkjende bergensfamiliar er òg å finne på vallistene. Men kor er avtrykket frå den mangfaldige byen Bergen har blitt?

Om lag 50.000 bergensarar har innvandrarbakgrunn. Det er det umogeleg å skjøne om ein ser på kven som kjem inn i bystyret til hausten.

Det er heilt tydeleg at partia, og særleg dei til høgre, ikkje har gjort jobben sin. Men det er bergensarane som sit med skjegget i postkassa:

Når parti som Senterpartiet, Høgre eller Venstre ikkje nominerer éin einaste med minoritetsbakgrunn på sikker plass, endar alle bergensarar opp med eit mindre representativt bystyre.

Ein gjennomgang BT har gjort, viser at korkjeVenstre, KrF, Senterpartiet, Miljøpartiet eller Folkeaksjonen nei til mer bompenger har personar med minoritetsbakgrunn så høgt på listene at det er sannsynleg med fast bystyreplass.

Frp har Martine Baarholm på femteplass på lista. Baarholm ligg dermed an til å kome inn. Ho har mor frå Bulgaria.

Høgre er eit tvilstilfelle. Partiet har ti kumulerte. Dette er plassar som blir rekna for å vere «sikre». Med andre ord: desse kjem inn i bystyret, same om veljarane prøver å løfte opp andre kandidatar. Her hadde Høgre ikkje plass til nokon med innvandrarbakgrunn.

Nede på 16.-plass har dei funne rom for Vasan Singaravel. Partiet ligg no an til å få inn 20 personar i bystyret. Då er vel alt greitt?

Nei. For etter tiandeplassen er kampen langt meir open. Og når profilar av typen Herman Friele står bak Singaravel på lista, er det gode sjansar for at dei kan ryke forbi ved hjelp av personstemmer.

Til samanlikning har Ap, SV og Raudt alle saman éin eller fleire kandidatar med ikkje-norsk bakgrunn på sikker plass.

Dette er heilt i tråd med den nasjonale trenden frå sist lokalval, då venstresida var langt betre på å få inn personar med minoritetsbakgrunn i kommunestyra i Noreg, ifølgje SSB.

For eit så stort parti som Høgre er dette relativt pinleg, og svara frå partia til BT gjev ikkje grunn til optimisme. Monica Mæland var leiar for nominasjonskomiteen. Ho seier til BT at Høgre har arbeidd godt med mangfald.

Då er det grunn til å spørje: Er Høgre verkeleg nøgde med denne lista? Mangfald må vere meir enn å ha kandidatar frå både Bønes og Fana. Til og med i Høgre.

Er problemet at høgresida og sentrumspartia ikkje lukkast med å rekruttere kandidatar med ikkje-norsk bakgrunn, eller bryr dei seg berre ikkje?

For Frps del er det nok det siste rettast. Når Tor Woldseth snakkar om at «vi segregerer ikke», gjev han i realiteten klar melding om at ingen med minoritetsbakgrunn kan vente seg noko ekstra hjelp for å bli ein god bystyrekandidat for Frp.

Det er rett og slett det same for Frp om dei har personar med innvandrarbakgrunn på lista eller ei.

Men heller ikkje i dei andre partia utanfor venstresida ser det ut til å vere noko systematisk arbeid med å få opp personar med etnisk minoritetsbakgrunn.

Frå andre plassar i politikk og samfunnsliv veit vi at det trengst: Denne gruppa har gjerne mindre nettverk inn i politikken.

Med andre ord: Det ser ut til at partia rett og slett ikkje har teke problemet nok på alvor. Sånn sett er høgresida heilt på line med partia nasjonalt.

Solberg-regjeringa er i sitt sjette driftsår og har framleis ikkje funne ein statsrådskandidat med fleirkulturell bakgrunn. Det sender eit ganske dårleg signal.

Ikkje ein einaste person på heile høgresida med minoritetsbakgrunn er blitt funnen god nok til å sitje i regjering. Det er smått sjokkerande med tanke på kven som har fått plass ved Kongens bord dei siste åra.

Det får konsekvensar, både nasjonalt og lokalt. Det er grunn til at tru at nokon som flyttar til landet, eller har foreldre som har gjort det, har andre erfaringar som politikken kan dra nytte av. Det kan handle om å orientere seg i skule, velferdsordningar og offentleg sektor, som nok er ganske annleis om ein ikkje har eit stort nettverk av folk som har gjort det før seg.

Kva skjer når politikarane skal diskutere integrering, og ingen av dei som sit rundt bordet sjølv har erfaringar i nær familie med å integrere seg i eit nytt land?

Det er berre fire år til bergenspartia skal sende inn nye nominasjonslister.

Til Høgre, Venstre, KrF, Senterpartiet, Miljøpartiet og bompengelista må marsjordren vere klar: Dette var siste gong de heldt viktige delar av Bergen utanfor bystyret.

I ein tidlegare versjon av denne teksten var Frp oppført som eit parti utan kandidatar med minoritetsbakgrunn på sikker plass. Bergen Frp opplyser at Martine Baarholm har mor frå Bulgaria. BT seier seg leie for feilen.