Klimaet har alltid endra seg

Til skilnad frå politikken, er det ikkje slik at fleirtalet alltid har rett.

Debattinnlegg

Thorleif Næss og professor Torill Christine Lindstrøm er tydleg ikkje nøgd med intervjuet BT hadde med meg. Næss slår til med «Logisk kortslutning av klimafornekter». Kor står det at eg fornektar klimaet? Klima har vi og vil alltid ha.

Innan forsking er det ikkje slik at fleirtalet alltid har rett. Dette til skilnad frå politikk, der makta rår. Eg var sterkt i tvil om eg skulle gå med på eit telefonintervju utan høve til å lese det som blei publisert. Men eg rekna med at eg skulle få høve til å grunngi mitt standpunkt med ein kronikk der eg refererer til internasjonalt meritterte klimaforskarar. Men kronikken blei refusert.

Næss påstår at vi har ei «akutt klimakrise»? FNs klimapanel (IPCC) seier ikkje det, men spår, basert på datamodellar, at vi kan få ei klimakrise ein gong i framtida. Vidare slår han fast at i meir enn 60 år har fakta vist at CO₂ dominerer klima. Dette er ikkje sant.

Frå om lag 1940 til cirka 1980 var det ein global kald periode medan CO₂ nivået steig. Dette gjorde folk uroleg. Både Time Magazine og Newsweek hadde førstesides oppslag: fare for «A new Ice Age» og «The Cooling World». Dette var i 1974-75! Eg oppfordrar Næss til å sjå på historiske fakta.

Heldigvis byrja temperaturen å stige på 1980-talet. IPCC blei stifta i 1988 og spådde at det var fare for global oppvarming. Alle er samde om at CO₂ er ein klimagass som til ein viss grad påverkar klima, men det er berre ei hypotese at CO₂ er den langt viktigaste faktoren. Historisk sett er det mest truleg at naturlege variasjonar dominerer. Klimaet har alltid endra seg!

Psykologiprofessor Lindstrøm er opprørt: «Det er patetisk, sørgelig og skremmande at BT lar slike bakstreverske, feilaktige og farlege haldningar bli trykt». Vil Lindstrøm ha full sensur? Ho indikerer at kjemi er irrelevant for klimaforsking. Så feil kan ein ta, men det er heller ikkje å venta at ein professor i psykologi kan kjemi.

Spektroskopi er ein vesentleg metode innan mitt fagfelt. Det meste som skjer i atmosfæren er styrt av spektroskopiske prosessar – Beer Lamberts lov om absorpsjon av klimagassar, IR og kosmisk stråling etc. Termodynamikk er også ein viktig del av mitt spesialfelt: fysikalsk kjemi. Klimatiske prosessar er delvis styrt av termodynamiske lover.

Klima er uhyre komplisert. Det er ikkje eit eige fagfelt, men er ein syntese av fleire einskilde fagfelt, t.d. fysikk, kjemi (CO₂ kjemi), geofysikk (meteorologi, oseanografi etc.), astrofysikk og matematikk (datamodellering, statistikk etc.).

Eg forskar ikkje på klima, men har lang erfaring med å lese fagfellevurdert litteratur, også innan klimafeltet.